کد مطلب:102475 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:261

اقدام کردن به خیر و کارهای پسندیده











واژه ی خیر، بی آن كه بر وزن افعل باشد، به معنای بهتر و بهترین است و چون ریشه ی آن از (خ ی ر) مفهوم گزینش دارد، بنابراین، خیر را می توان به واژه ی گزیده تر و گزیده ترین و، به صورت حاصل مصدر، به گزینی و بهترین برگزیده، به فارسی

[صفحه 378]

برگردانید. در قرآن و سخن رسول خدا (ص) این واژه بسیار به كار رفته است. و امام (ع) به طور كلی می فرماید:

«افعلوا الخیر و لا تحقروا منه شیئا، فان صغیره كبیر و قلیله كثیر. و لا یقولن احدكم: ان احدا اولی بفعل الخیر منی، فیكون و الله كذلك. ان للخیر و الشر اهلا، فما تركتموه منهما كفاكموه اهله.»[1].

كار خیر را انجام دهید و چیزی از آن را خرد مشمارید كه كوچك آن بزرگ مقدار است و اندك آن بسیار. و هرگز نباید كسی از شما بگوید: كه دیگری در انجام كار برگزیده از من سزاوارتر است، زیرا به خدا سوگند چنین می شود، زیرا به گزینی و بدگزینی را مردمانی است، پس هركدام را وانهادید، طرفدار هریك به جای شما آن را به انجام می رساند.

اگر انسان خیر را كوچك شمارد و بدین دلیل آن را انجام ندهد و انجام آن را به دیگری واگذارد و دیگری را برای انجام خیر شایسته تر از خود بداند، توفیق

[صفحه 379]

بزرگی را از خویش دریغ داشته و آن را بهره ی دیگری گردانیده است. انسان اگر دست از انجام خیر بردارد، سرانجام كسی یافت می شود كه آن را انجام دهد و اگر از شر هم دست بردار، هواخواهی دارد كه آن را انجام دهد. در این میان گزینش خیر یا شر مهم است و دست برداشتن از آنها مهمتر.


صفحه 378، 379.








    1. ح 422.